Kocaeli Büyükşehir Belediyesi'nin düzenlenmiş olduğu 15. Kitap Fuarı’na çok sayıda yayıncı, sahaf ve sivil toplum kuruluşları katılırken bunun yanı sıra,yüzlerce yazar da söyleşi/ imza etkinliğinde bulundular.
Kocaeli Büyükşehir Belediyesi bazı eksikliklere rağmen bir fuarda olması gerekenleri yerine getirmiş ve büyük başarıya imza atmıştır.
Başta Kocaeli Büyükşehir Belediye Başkanımız Sayın Doç. Dr. Tahir BÜYÜKAKIN olmak üzere emeği geçenlere teşekkür ederim.
Ayrıca Gebze bölgesinden fuara katılacak yazarlarasabah ve akşam özel otobüs tahsis eden Gebze Belediye Başkanımız Zinnur Büyükgöz ’de teşekkürü hak ediyor.
Her yıl olduğu gibi bu yılda 15. Kocaeli kitap fuarında katılımcı da ziyaretçide pek kalabalıktı. Ancakfuara gelenler sadece kuru bir kalabalıktan öte bir şey değildi.
Çünkü; gelenlerin çoğunluğu bir müzeyi geziyorlarmış edası içerisinde kitapları uzaktan seyredip gittiler. Tabiki bu manzara karşısında kimse para kazanamadı denilemez. Hemen hemen her yıl olduğu gibi fuarın kazananları yine hem Kocaeli’nde hem de ilçelerinde yapılan fuarlara “Temcit Pilavı” misali davet edilen aynı isimler, aynı yazarlar oldu. Birde büyük yayınevleri.
Bu arada kendi yağıyla kavrulmaya çalışan şehrin yazarları (yerel yazarlar) değim yerinde ise adete sinek avladılar.
Kimi yerel yazar tek bir kitap satamadan günü akşam ederken, bazı yerel yazarlarda tıpkı bir pazarcının malını satmak için yaptıklarına benzer /gel vatandaş gel/ diye bağırmasalarda ondan farksız olmayan davranışları sergileyerek kitaplarını satmaya çalıştılar, kimisi de bir zamanlar dilenciler bindiği trende yolculara kendince uydurduğu acındırıcı sözlerin yazılı olduğu birer kart dağıtırlardı. Sonra da kartları geri toplarken para dilenirlerdi. Sayılar çok az olsa da bazı yazarlar bu yolu tercih etmişlerdi. Ellerinde taşıdıkları küçük çantalardan çıkardıkları kitaplarını stanttaki kişilere dağıtıp sonra kitaplarının satın alınmasını istediler. Hiçbir zaman tasvip etmediğim bu tür davranışlarda bulunan ve kitaplarını almaları için insanları zorlayanlar da tatmin olamadılar.
Peki bütün bu yaşananların sebebi neydi?
Birincisi; Bunun yaşanmaması için belediye en azından yerel yazarlara yönelik ve göz önünde olan bir alanda yer ayırabilirdi. Yine özel olarak fuara davet edilen sadece iki üç yazara ödenen ücret kadar bir para ile sayıları ortalama 350 olan tüm yerel yazarların kitaplarından satın alınarak il ve ilçe kütüphanelerine gönderilmek suretiyle yerel yazarlara az da olsa hem bir maddi destek verilmiş olunurdu hem de “ŞehrinYazarlarının” “Şehrin İnsanları” tarafından tanınmasına katkı sunabilirlerdi.
Ayrıca her yıl şehrin yazarlarından da birkaç yazara, davet edilen yazarlara tanınan imtiyazları tanıyarak onlarında ulusal düzeyde tanınmalarına destek olunabilirdi.
Bu da büyükşehir belediyesinin ve kitap düzenleyen diğer belediyelerin bir eksiği olarak görülmeli ve önümüzdeki yıllarda buna benzer bir düzenleme yapılmalıdır.
İkincisi; Toplum olarak okumayı sevmiyoruz. TÜİK’in araştırmasına göre halkımızın %75'i hiç kitap okumadığını söylüyor hatta %19 ise okumadan nefret ettiğini belirtmiştir. O zaman böyle bir toplumda fuara gelenlerin kitap almasını beklemek doğru olmaz. Zaten durumda bunu gösteriyor.
Üçüncüsü; Kitap basım ücretlerinin pahalı olması sebebiyle kitap fiyatları da yüksek olunca, kitap satışlarıda bu paralelde yeterli olmadı.
Dördüncüsü; Ekonomik bakımdan vatandaşların gelirlerinin yeterli olmaması, aldıkları ücretin zorunluihtiyaçlarını dahi karşılamaya yetmemesi kitap satışlarını olumsuz olarak etkiledi.
Beşincisi ise; Fuara taşınan öğrencilerin fuara taşınmasından önce gerek idare gerekse öğretmenleri tarafından öğrenciler bilgilendirilerek; bir müzeye değilde kitap fuarına gideceklerini ve kitap satın alacaklarını, bu bilinçle öğrencilerin ceplerinde kitap almaya yetecek kadar para bulundurmaları gerektiği açıklanıp ve buna göre fuara getirilmelidir.
Nihayetinde kitap fuarına katılanlar; kitaplarını sergilemek için değil satmak için getirmektedirler.
Sonuçta bütün bu olumsuzlukların bir arada olması ne yazık ki bazı yazarları bir daha kitap yazmamaya,fuardan memnuniyetsizlik içinde ayrılmaya yöneltirken bazılarını da pazarcı durumuna sokmaktadır.
Dileğimiz iyi niyetle yaptığımız bu eleştirilerin göz önüne alınarak gelecek fuarlara ışık tutmasıdır.