“Kendini Ulaşılmaz dağlarda Kar sananlar; bir gün mutlaka, Çamurlu sularda ayaklar altında ezilir”.
Yani Vefadan yoksun insan kendi gölgesinden dahi nem kapar ve eriyerek yok olur.
İnsanları sevmek ve onlara yürek açmak, İnsanın Fıtriyatına has bir durumdur. İhtiras sahibi insan
bulutlar arasında siyah bir kara delik gibi görünmez ve yok olur.
İnsanın dostlarının, eşinin, çocuklarının ve yakınlarının bağlılıklarını görmesi, Yaşadığı zaman içeresinde
insanlarla samimiyet kurup bunları geliştirmesi elzemdir. Bugün sizlerin onlara yaptığınız iyilikler destek
olup yükselmelerini sağladıysa eğer bir günde onlar geri dönerek size olan borçlarını ödemeleri
gerekmektedir. Zor günde hatırlanması gerekir dostların hatırlanmasıdır.
Bir gün bir vesile birileriyle bir konuda tartışırken aynen şunu söyledim;
Bak dostum, yıllarca, eşime dostuma hep yardımcı oldum ve olmaya da devam ediyorum, bugünkü
tartışmamızı gel sonlandıralım, yarın bir gün bu dostane duygularımız bizi çok önemli yanlış olgulardan
arındırabilir. Gerçekte budur, insanlara dostane yaklaşımlar ile hiç umulmadık kazanımlar edinebiliriz.
Karşımdaki kişi de beni anladı ve dostluk Baki oldu. Demem o ki;
“İnsanların seni en sevdikleri zaman, onların işine en çok yaradığın zamandır” Bu zaman Vefalı olmanın
en etken faktörüdür.
Vefa, yapılan iyiliklerden karşılık olarak iyilik beklemek değil zorda olduğumuz zaman bir elin
uzatılmasıdır. İnsanlar kendi işlerini görene kadar sizin yanınızda olup yol gösterir. Yardımları aldıktan
sonra ihtiyacı olduğu zaman tekrar geri dönülmesi gereklidir. Vefalı insanlar her zaman yanımızda olup
bizlere yol göstermektedir. Vefalı olmak insanlara yol ve yön göstermekle sonuçlanır. Dostlarınız uzun
zaman sonra size nasıl karşılık vereceğini her zaman bilmelisiniz. Yaşam boyunca vefa duygusu
içerisinde önemli yerlere gelmeye hak kazanabilirsiniz. Vefalı insan zorda olduğunuz her durumda
yanınızda olup size destek çıkacaktır. Yanınızda olan insanlara değer verin onlara bir gün mutlaka
ihtiyacınız olacaktır.
Milli bir şuur etrafında şekillenen ve yoğrulan sosyal hayatın insani ilişkilerinde en ihtiyaç duyduğu bir
kavramdır dostluk.. İnsanların birbirinden uzaklaştığı, savaşlarla insanların insanlıktan çıktığı, güç
mücadelelerinin verildiği, ego savaşlarının yapıldığı günümüz dünyasında insanlık dostluğa, vefaya
hasrettir.
İntikam, kin, hırs, nefret vefanın ve dostluğun düşmanıdır. Vicdan, merhamet, sadakat, kadirşinaslık
vefanın dostudur. Vefa bir borçtur. Bu insana ya da herhangi değerli bir şeye olan manevi bir borçtur.
Yaşamaktır, yaşatmaktır. Unutmamak, hatırlamaktır. Hatırlanmak ve hatırlatmaktır. Vefa öyle ki bütün
manevi duyguların kaynağı gibidir.
İnsan, yaşadığı sürece, Eşe, Dosta ve de Vefalı arkadaşa muhtaçtır. Hakkının savunulması, hatırının
bilinmesi bir insan için en güzel şeydir. Vefa ve Dostluk bir mücadelenin adıdır. Bu mücadele bir fikir
olabilir, bir sevgi olabilir. Nihayetinde bir vefanın gereğidir.
İnsanların kendinden başka kimseyi düşünmediği bu zamanlarda, egoyu bitirecek, savaşı durduracak,
hileyi gömecek, kin ve nefreti kaldırıp atacak tek şey vefadır. Vefalı olmak, sevgi ve merhamet
pınarından kana kana su içmek gibidir. Vefa karşılıklıdır. Vefa bir vazifedir. İnsana en çok yakışan bir
elbise gibidir.
Şemsi Tebriz-i ne güzel demiş;
“Berrak bir gönülden kirli su çıkmaz. Güzel bir ruhtan kötü söz çıkmaz, Hayatta her şey
ters gidiyorsa, bilin ki sen ters yöne girmişsindir”.
İşte ters yollara girmemek için Duyguların köreltilmeden, Dostluğu ve vefayı asla
unutmamak lazım.
Sevgi ve dostluk, Vefanın ta kendisidir.
Sevgi, insanın içini ısıtan sıcacık bir duygudur. Sevgi insan olmanın temel gerekliliklerinden
biridir. Yaşamak için nasıl yemek, su, nefes gerekliyse sevgi de bir o kadar gereklidir. Sevgi
olmadan yaşamanın da hiçbir anlamı olmaz. Sevgi hiçbir bedeli olmayan bir hazinedir.
Sevgi para pul ile satın alınamaz. Ne kadar zengin olursanız olun insanın temel ihtiyacı olan bu
duyguyu para ile satın alamazsınız. Sevgi içten gelir, kişinin yüreğinin en derinlerinden seslenir
insanlara. Dünyada en değer verdiğiniz varlık ya da nesne bir kuş kanadı gibi çırpınır durur
yüreğinizde.
Yüzyıllardır sevgi üzerine şiirler söylenmiş, şarkılar yazılmış, resimler yapılmış, sevgi en güzel
şekilde sanat eserlerine yansıtılmıştır. Çünkü sevgi yüreğin yansımadır. Sevgi insanın sevdasını
tüm dünyaya yansıtmak istemesidir. Bu da sanat ile sevginin birbirine sevdalanmasını
sağlamaktadır.
Ne de güzel söylüyordu o özlemli şarkı:
Hayat sevince güzel, sevince tatlı günler.
Bir kuşu, kelebeği, bir taşı sevin yeter.
Sevince kalbimizde ümitler çiçeklenir.
Kötülükler kaybolur karanlığa gizlenir.
Çok sevmeli herkesi sevgi ömrün neşesi,
Dünyada en güzel şey kalpte insan sevgisi.
Sevgi olmadan yaşamanın da bir anlamı kalmaz. Kalp, atmak için bir sebep arar ve en önemli
yaşama hevesini de sevgide bulur. Daha güzel bir dünya istiyorsak sevelim. Birbirimizi sevelim,
ağaçları sevelim, insanları, kuşları, doğayı sevelim. Sevgi güzellik getirir. Siz de sevin herkesi
her şeyi ve de dağıtın tüm dünyaya. Çünkü sevginin getirdiği mutluluk hem bol kepçe hem
bedava…
SAĞLIKLA KALIN, DOST KALIN, VEFALI OLUN.
