Öyle bir çağda yaşıyoruz ki; insanları sorgulatmayan, sadece zevk almasını, üretmeden tüketmesini salık veren sayısız uyarıcıların işgali altında metamorfoza uğratılıyoruz. Kuşkusuz bundan en çokta gençler etkileniyor. Ne olacak bu...

Bugün türkü tadında, şiir kokan bir yazı kaleme almak istiyorum. Biraz gurbetten bahsetsin, biraz hüzünden. Biraz bizden bahsetsin, biraz kör, sağır ve dilsiz şehirden. Biraz, alacakaranlık gecenin zemheriyi andıran, içimizi donduran soğuğundan....

Her günün belli vakitlerinde dünyanın herhangi bir yerinden, herhangi bir köşesinden gerek televizyonlar aracılığıyla gerek sosyal medya aracılığıyla önümüze düşen ölümlerle, gözyaşılar la, acılarla yüzleşiyoruz. Bazı acılar bize...

Son birkaç yıldır, virüs bizi köşe bucak kovalıyor. Yakaladığı yerde sanki ümüğümüzü sıkıp bizi tuş edecek gibi güreşiyor. Ölümün soğuk nefesi gibi ensemizde geziniyor. Yarımızdan, yarenimizden bizi ayırmak için, türlü tevür...

Ne bitmez tükenmez enerjimiz varmış arkadaş. 7 gün 24 saat hiç durmaksızın bir maçtan öbür maça koşturup duruyoruz. Birinde yenildiğimizi hissetsek hemen öbür maça daha bir hırsla, hınçla hazırlanıp sahaya çıkıyoruz. Futbol maçı...

Birer açıkhava hapishanesine dönüştürdüğümüz şehirlerimizin bizler mahpusu olmuşuz. Sokaklar insanın içini karartan bitişik nizam evler, çıkmaz sokaklarla önü kesilmiş hadim edilmiş umutlar. Sokak lambaları bizi takibe koyulmuş, en...

İnsanın canını en çok acıtan, onu en çok yaralayan şey, ne parmağına batan dikendir nede herhangi bir uzvunda ortaya çıkan yaradır. Ona en büyük acıyı veren kendine karşı, kendinden saydıklarına karşı yapılan haksızlıklar ve hukuksuzlukların...

Yarın sabahı ya da bugün akşamı göremeyecek çok insan var. Yaşadığın an ömrün özetidir. Ama biz hala kendimiz olamadık, kendimize gelemedik. Çocuktukaklımız ermiyordu, bilmiyorduk yaşamayı. Genç olduk dünyanın kahrı çöktü üzerimize,...

Bizi biz yapan değerlerimiz, elimizden kaçıp giden dünyada çok hızlı değişiyor. Küreselleşme ve vahşi kapitalizmin bize dayattığı kültürel yozlaşma bize ait olan birçok değerimizi de yok ediyor. Küçücük evlerini kocaman yürekleriyle...

Elinde bir dev aynasıyla dolaşan, 7/24 saat kendi suretine bakıp kutsayan, benlerin hüküm sürdüğü bir çağda yaşıyoruz. Bu benler; toplumla ilişkilerinde merkeze daima kendisini koyan, nefsi için isteyen, nefsi için veren ve alan bir anlayışın...

Hep bir veda ve vade mevsimidir sonbahar. Bahardan ve yazdan kalan her şey vakti, vadesi gelince birer birer veda edip çekip gider. Vedalar, döneceğini bilsen bile hep hüzünlüdür. O yüzden yeni bir sonbaharla birlikte yine ortalıkta hüznün kokusu...

Hayat kimine göre uzun, kimine göre kısa bir yolculuk. Bu yolculukta bazen karanlıkta kalırsın, yolunu ve yönünü kaybeder gibi olursun. Böyle anlarda bazen birileri çıkar karşına sana ışık olur, istikametine dosdoğru yönelmende pusulan...

Herkes içini boşaltana kadar konuşmak istiyor. Sohbetin, muhabbetin durmaksızın konuştuğumuz da gerçekleştiğini düşünüyoruz. Ortalık kendi sesine hayran konuşma narsistleri, kendi sözünün şehvetine kapılmış hatiplerden geçilmiyor....

Saygınlık ve itibar; statüyle çokça ölçülmeye başlandı. Makamın, mansıbın nedir, önemli sayılabilecek kişilerle bir yakınlığın, dostluğun var mı? sorusu tanışmanın, konuşmanın, seyrini belirleyen en can alıcı ölçme, değerlendirme...

Yaşadığımız bu yeniçağın en büyük açmazı açlık ve doyumsuzluk hissinin yatıştırılamaması olarak çıkıyor karşımıza. Göz açlığı, gönül açlığı, duygusal açlık, mide açlığı, bir türlü bastırılamıyor. Her şeyin istenildiği...

İnsanlar için hava ve su neyi ifade ediyorsa güvende aynı şeyi ifade eder. Güven olmadan yaşamı sürdüremeyiz. İçtiğimiz sudan tutun yediğiniz yemeğe kadar, ayak bastığınız topraktan tutun sırtınızı dayadığınız duvara kadar güvenmek…...

Mevsimler değişiyor. Baharımı yaşıyoruz, yaz damıyız doğrusu tabiata bakarak anlamamız zor gibi. Ama bildiğim bir şey var ki şu an penceremden baktığımda tabiat bir başka güzel, bir başka doğurgan. Her şey yeniden canlanıyor. Yazın...

Bugün türkü tadında, şiir tadında bir yazı yazmak istiyorum. Türküler hepimizden bir şeyler barındırır, hepimizin yüreğine bir şeyler fısıldar. Bazen bizi söyler mısraları, içimizdeki sesi keşfeder çıkarır nağmeleri. Bazen sevgiliye...

Kısa bir zamanda uzun sayılabilecek bir yol kat ettim. Türkiye'nin en batısından en doğusu sayılabilecek yerlere kısa süreliğine de olsa bir yolculuğa çıktım. Hayatın kendiside bir yolculuktur aslında. Ama bizim karar vermediğimiz bir...

Gözlerinden kaçıyorum, kör diyarlara Divane gönlümü, hor görmesinler Yaslı dereler gibi, kıvrılıp akıyorum Ağlayan hayaller, iz sürmesinler             Gündüz güneş, gece ay mı gözlerin...

Bugün malumunuz babalar günü. Sevgisini, bilgisini, zamanını, sohbetini, servetini karşılıksız ve sınırsız çocuklarına sunan dünyanın en zengin insanlarıdır babalar. Bu yüzden olsa gerek gerçek hayatta, sevgisiyle, merhametiyle temerküz...

Her zaman değil ama bazen kaçanlar muratlarına ererler. Bu kaçamak saklanmalar hayata tutunmanın, kendini anlatmanın, duyurmanın bir yoludur. Bilerek, planlayarak yapılan beni arayın bulun kaçışlarıdır bunlar. Aslında bu kaçmakta sayılmaz...

Bu kaçıncı mektubum sana Ayana Posta güvercinleri geri dönmedi Gecenin koynunda saklı düşlerim Kalemimle oynaşır, ay ışığında Yıldızlardan her an süzülür hüzün Uzaktan kayıtsızca bakar gibisin Sen, güzellik tanrıçası Ayana Ey imtiyazlı...

Hayatı bir bütün olarak, sevinç ve hüzünleriyle, acı ve tatlı sürprizleriyle kabullenmek. Bizi hayatın tadına vardıracaktır. Dünya ışıkları sönse de, kararsa da, yeryüzü bütün genişliğine rağmen daralsa da, hiçbir şey bizi ümitsizliğe,...