Bazı insanlar vardır, nefes alırken bile hasret kokar ciğerleri.
Onların soluğu, bir özlemin yankısıdır.
Bir isim geçer içlerinden, yutkunurlar.
Bir melodi çalar uzaktan, gözleri dalar.
Ve kimse bilmez… onlar, yaşarken bile bekler hâlâ.

Hasreti soluklayanlar, gidenin ardından değil, kalanın sessizliğinde yanar.
Çünkü hasret, sadece uzaklık değildir;
bir sesin kesilmesi, bir gülüşün eksilmesi,
bir kalbin “orada mısın?” fısıltısına cevap alamamasıdır.

Her gece yastığa başını koyduğunda,
gözleri değil, ruhu ağlar.
Bir zamanlar birlikte gülündü o sokaklarda,
şimdi her köşe, anılardan bir mezar taşı gibi.

Zaman geçer, mevsimler döner,
ama onlar aynı cümlede takılı kalır:
“Keşke gitmeseydi...”
Bu cümlenin ucu yanık,
her kelimesi geçmişten bir parça taşır.

Hasreti soluklayanların kalbi,
bir ömrü sessizce yakan mum gibidir.
Sönmek ister, ama aydınlatmadan edemez.
Çünkü sevmek, bazen kavuşmak değil,
yokluğuna rağmen var saymaktır.

Ve bil ki;
birini özlemek, bazen çok ağırdır.
Duaların bile susar, yüreğin konuşur.
O yürek, her atışında aynı ismi fısıldar
gökyüzüne değil, içine doğru.

İşte onlar, hasreti soluklayanlardır…
Yaşayan ama yarım kalanlar.
Her nefeste biraz eksilen,
ama yine de “sevgiden” vazgeçemeyenler.

Bazen susarsın…
Çünkü anlatmak faydasızdır.
Kimse anlamaz bir gidişin yürekte açtığı o sessiz yangını.
Bir fotoğraf kalır elinde, bir de yarım kalmış cümleler…
Gecenin ortasında hafakanlara karışır o cümleler,
ve sen,zamanla tükenirsin yavaş yavaş.

Yürek, unutmuyor be…
Zaman geçiyor, insanlar değişiyor ama o sızı aynı yerde duruyor.
Bir şarkı çalar, sözleri bile değil, sadece melodisi deler geçer içini.
Çünkü o melodi, senin acını ezberlemiştir çoktan.

Bir umut taşırsın içten içe,
belki bir gün dönersin diye…
Ama bilirsin de; dönse bile artık eskisi gibi olmayacaktır hiçbir şey.
Çünkü bazı hasretler, kavuşsa da dinmez.
Sadece şekil değiştirir;
özlemin adı alışkanlığa, sevdanın adı sessizliğe dönüşür.

Ve sen yine aynı köşede,
aynı gökyüzüne bakarsın.
Bir yıldız kayar, dilek tutamazsın bu defa…
Çünkü senin dileğin, zaten çoktan yarım kalmıştır.